หลักการเกี่ยวกับ การสื่อสารสุขภาพและความรอบรู้ด้านสุขภาพ เป็นการนำเสนอที่ให้ประชาชนกลุ่มเป้าหมายได้เข้าใจถึงแก่นแท้ของการประยุกต์ใช้องค์ความรู้ด้านการสื่อสารสุขภาพ ซึ่งถือเป็นเครื่องมือ และกระบวนการสำคัญของบุคลากรสุขภาพที่จะคัดสรรหรือออกแบบสื่อสุขภาพให้มีประสิทธิภาพ เพื่อนำสื่อไปใช้ให้เกิดการเพิ่มพูนความรอบรู้ด้านสุขภาพของประชาชนทั้งระดับบุคคล ชุมชน บุคลากรสุขภาพจะต้องสื่อสารให้บุคคล ชุมชนและสังคมได้รับการพัฒนาไปพร้อมๆ กัน โดยบุคลากรสุขภาพจะต้องการทำให้เกิดความรอบรู้ด้านสุขภาพของบุคลากรสุขภาพเองก่อน เพราะเป็นผลลัพธ์ขั้นต้นที่สำคัญของการทำงานด้านสุขศึกษาและการสาธารณสุขของประเทศให้มีประสิทธิภาพสูงอันจะนำไปสู่ความยั่งยืนของการมีสุขภาพดีทั่วหน้า เพื่อจะได้เกิดการพัฒนาสุขภาพของประชาชนด้วยตัวประชาชนเอง เพราะหากบุคลากรสุขภาพ รู้และเข้าใจหลักการ แนวคิด ทฤษฎีและแนวทางการพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพจะสามารถประยุกต์ใช้กระบวนการสื่อสารสุขภาพและรู้วิธีการจัดการที่จะจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อกระบวนการเรียนรู้ให้กับประชาชนได้เช่นกัน เสมือนเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันสุขภาพให้กับคนไทยและใช้เป็นเกราะป้องกันและดูแลสุขภาพได้ด้วยตนเอง ทั้งนี้ในการจัดกระบวนการเรียนรู้ด้านสุขภาพทั้งแบบรายบุคคลและแบบกลุ่ม จะมีการสื่อสารเป็นตัวกลางของการสร้างการรับรู้ ความคิด ความเข้าใจ และความตระหนัก ที่นำไปสู่จิตสำนึกในการสร้างสุขภาพที่ดี ในเรื่องพัฒนาการของบุคคล การใช้ชีวิตและครอบครัว การเคลื่อนไหว การออกกำลังกาย การส่งเสริมสมรรถภาพและการป้องกันโรค การสร้างความปลอดภัยในชีวิต หากประชาชนได้รับการสื่อสารจะก่อให้เกิดประโยชน์ เช่น 1) ด้านความรู้ความเข้าใจด้านสุขภาพ 2) ส่งเสริมการมีอุปนิสัยที่ดีในเรื่องการกิน การนอน ความสะอาด เพื่อป้องกันสุขภาพของตนเองและบุคคลรอบข้าง 3) หลีกเลี่ยงพฤติกรรมเสี่ยงทางสุขภาพและภัยต่างๆ เช่น ยาเสพติด การกินอาหารขยะ พฤติกรรมก่อเกิดโรคเรื้อรัง 4) ประชาชนมีวินัยและปฏิบัติตามกฏระเบียบ และการรู้จักปฏิบัติตามสิทธิของตนเองและเคารพสิทธิของผู้อื่น สิ่งเหล่านี้หากบุคลากรสุขภาพ สามารถสื่อสารได้เข้าใจตรงกันกับประชาชนจะช่วยสร้างความตระหนักและเห็นความสำคัญของการมีสุขภาวะที่ดี

ทั้งนี้ในการทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสุขภาพนั้น สามารถทำได้โดยผ่านช่องทางการสื่อสารหลายทางเช่น สื่ออิเล็กทรอนิกส์ สื่อดิจิตัล สื่อสิ่งพิมพ์ ความร่วมมือทางสังคมผ่านกลุ่ม Line ผ่าน Facebook ผ่าน Application ผ่านเทคโนโลยีมือถือ เป็นต้น ตลอดจนกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพทั้งในภาครัฐและเอกชน เช่น ลดหวาน มัน เค็ม เพื่อป้องกันการเกิดโรคความดันโลหิตสูง การเลิกสูบหรี่เพื่อป้องกันโรคเรื้อรัง การลดดื่มสุราเพื่อป้องกันโรคตับและอุบัติเหตุ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นทั้งการสื่อสารแบบส่งเสริมโดยไม่มีตัวบทกฏหมาย แต่บางกิจกรรมมีตัวบทกฏหมายกำหนดเป็นนโยบายของประเทศเพื่อให้ประชาชนมีความตระหนักและมีจิตสำนึกที่จะดูแลรักษา และป้องกันสุขภาพของตนเองและบุคคลที่เกี่ยวข้องและเป็นการลดค่าใช้จ่ายกูแลรักษาตนเอง ลดงบประมาณในการบริหารจัดการด้านสาธารณสุข ดังนั้นหากประชาชนไม่มีความรู้ความเข้าใจในการใช้แหล่งข้อมูลและข้อมูลอย่างรู้จริง อาจจะนำมาซึ่งปัญหาได้ ดังนั้นการสร้างภูมิคุ้มกันในการใช้สื่อเพื่อให้เกิดสุขภาพที่ดีจำเป็นต้องเข้าใจสื่อและรู้จักเลือกใช้สื่อและข้อมูลที่มีคุณภาพ ถูกต้อง รู้จักวิเคราะห์ และประเมินข้อมูลและบริการเพื่อความปลอดภัยกับชีวิตตนเอง

จะเห็นได้ว่า การสื่อสารสุขภาพมีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับความรอบรู้ด้านสุขภาพ จากนิยามเริ่มต้นของความรอบรู้ด้านสุขภาพตาม WHO ว่าเป็นทักษะทางปัญญาและทักษะทางสังคมของบุคคล ที่ก่อให้เกิดแรงจูงใจและความสามารถในการเข้าถึง เข้าใจและใช้ข้อมูลข่าวสารและบริการสุขภาพเพื่อส่งเสริมและคงดำรงรักษาสุขภาพตนเองให้ดีนั้น จะพบว่า การสื่อสารสุขภาพในชีวิตประจำวันของบุคคลต้องใช้ทั้งทักษะทางสังคม ในการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารระหว่างบุคคลและกลุ่มตลอดเวลา และต้องใช้กระบวนการทางปัญญาที่จะเข้าถึง เข้าใจ ประเมินและตัดสินใจนำความรู้ไปสู่การเปลี่ยนความเชื่อ การเปลี่ยนพฤติกรรมตนเองโดยเฉพาะพฤติกรรมสุขภาพตามหลักพอเพียง 3 ด้านคือ พฤติกรรมอยู่อย่างพอเพียง พฤติกรรมความปลอดภัย และพฤติกรรมดูแลสุขภาพตนเองได้ซึ่งจะเป็นทั้งภูมิคุ้นกันในชีวิตตนเองและเป็นหนทางในการแก้ปัญหาสุขภาพได้อย่างแท้จริง ดังนั้น การเรียนรู้ในบทนี้จึงให้ความสำคัญกับ การสื่อสารสุขภาพ เป็นเครื่องมือในการจัดกระบวนการเรียนรู้ด้านสุขภาพให้ประชาชนเกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตจากประสบการณ์ที่ดีในการลงมือกระทำพฤติกรรมสุขภาพตามหลักพอเพียงได้ด้วยตนเองอย่างยั่งยืนต่อไป